เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงฝนตก ฉันคิดว่านี่ไม่ใช่ฤดูกาลที่ฝนควรจะตกเลย แต่ในเมื่อมันตกลงมาแล้ว และมันทำให้ฉันตื่น ฉันจึงคิดอีกทีว่ามันคงได้บรรยากาศดีไปอีกแบบเหมือนกัน
ฉันลุกขึ้นอย่างช้าๆ ไม่มีความจำเป็นต้องรีบร้อนอะไร ในวันฝนตกเช่นนี้ถ้าไม่มีธุระสำคัญฉันก็จะเลือกดื่มด่ำกับบรรยากาศอยู่ที่บ้านตัวคนเดียว ฉันล้างหน้าแปรงฟันเหมือนเช่นทุกวัน แต่วันนี้ฉันจะไม่อาบน้ำ ฉันรู้สึกว่าการอาบน้ำเป็นเหมือนการต้อนรับตัวเองเข้าสู่วันใหม่ ซึ่งในวันนี้ ฝนเกิดตกโดยที่ฉันไม่ต้องการ ฉันจึงไม่คิดจะต้อนรับวันนี้อย่างเป็นทางการ และบางทีฉันคิดอีกว่า ตัวฉันนั้นไม่เห็นจะสกปรกอะไรมากมายเลย ซึ่งมันคงไม่แย่ไปกว่านี้มากนักกับการไม่อาบน้ำแค่ครั้งเดียว
ถ้าสมมติในวันหนึ่งคนเราอาบน้ำกันได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ฉันเลือกที่จะอาบในตอนเช้า ด้วยเหตุผลที่ได้บอกไปแล้ว การเข้านอนโดยไม่อาบน้ำคงไม่ทำให้ร่างกายของฉันเน่าหรอก
จริงๆ แล้วฉันจะอาบน้ำในวันนี้ก็ได้นะ จะว่าไปฉันก็อาบน้ำได้ทุกเวลานั่นแหล่ะ เพราะฉันเป็นคนอาบน้ำเร็ว จนพวกผู้ชายหลายๆ คนยังตกใจเลย เพราะส่วนใหญ่พวกผู้หญิงจะอาบน้ำกันนานมาก ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะขัดถูอะไรกันนักกันหนา หรือจะแอบไปลอกคราบในห้องน้ำกัน ถ้าอย่างนั้นฉันก็คงแปลกกว่าผู้หญิงคนอื่นล่ะ เพราะตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยลอกคราบเลยสักครั้ง แล้วคนเรามันลอกคราบกันได้จริงๆ เหรอ ส่วนใหญ่ที่เคยเห็นก็มักจะมีคนอื่นมาลอกคราบให้โดยที่เจ้าตัวไม่ค่อยจะเต็มใจนัก
การอาบน้ำเร็วของฉันนี่มีประโยชน์มากกว่าที่คิดนะ ฉันเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนชายของฉัน เขาไม่ใช่แฟนฉันหรอก จริงๆ ตอนนั้นก็ใกล้จะเป็นแฟนกันแล้วล่ะ ฉันยอมรับว่าเริ่มชอบเขาเหมือนกันหลังจากที่รู้จักกันมาสามเดือน เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนบ่อยๆ ทั้งดูหนัง กินข้าว เดินช็อปปิ้ง โดยที่เขาไม่เคยล่วงเกินฉันเลย แล้วมาวันหนึ่งเขาก็ชวนฉันไปเที่ยวทะเล ฉันเองก็อยู่ในช่วงเครียดๆ เซ็งๆ กับเรื่องงาน ก็เลยไปกับเขา เขาบอกฉันว่าไปกันสองคนนะ ฉันก็ไม่ว่าอะไร ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว หรือหากเกิดอะไรขึ้นฉันก็ไม่กลัว ฉันเป็นผู้หญิงห้าวๆ ขวานผ่าซากจนผู้ชายหลายๆ คนไม่ค่อยกล้าหือกับฉัน รวมทั้งเขาด้วย
“ไปเสม็ด เสร็จทุกราย” ก็แล้วไงล่ะ ฉันกับเขาตัดสินใจไปเกาะเสม็ดกัน ฉันไม่แคร์อะไรกับประโยคนั้นหรอก เพราะฉันได้ยินมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ซึ่งที่ฉันได้ยินมานั้น คำว่า “เสร็จ” มันหมายถึง “อาการเมาคลื่น” นั่นเอง
เมื่อถึงเกาะ เราเลือกที่พักทางท้ายเกาะเพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวายจากนักท่องเที่ยวทั้งหลาย เมื่อถึงที่พัก ฉันก็พักผ่อนเพื่อคลายความอ่อนล้าจากการเดินทางและอาการเมาคลื่นที่ยังคงวนเวียนอยู่รอบๆ ตัว ฉันเผลองีบหลับไปไม่นานก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะฉันรู้สึกเหมือนอยู่บนเรือที่โอนเอนไปตามคลื่นลมตลอดเวลา
เราสองคนกินข้าวเย็นกัน แล้วกลับเข้าไปดูทีวีกันในห้อง ฉันก็นอนห้องเดียวกับเขานี่แหล่ะ บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้คิดอะไร ฉันขอตัวไปอาบน้ำ พออาบเสร็จฉันก็พุ่งพรวดออกมา(แต่งตัวเสร็จตั้งแต่ในห้องน้ำแล้ว) แล้วก็เห็นเขากำลังหยิบของออกจากกระเป๋าเสื้อผ้า พอเขาเห็นฉันเขาก็ลุกลี้ลุกลน คงตกใจที่ฉันอาบน้ำเร็ว แต่ฉันก็สังเกตว่าคงไม่ใช่อาการลนธรรมดาแล้ว มันเหมือนเขาซ่อนอะไรบางอย่างอยู่ เขาคงสะดุ้งตั้งแต่ได้ยินเสียงเปิดประตูก่อนจะเห็นฉันออกมาเป็นแน่ ทำให้ของที่เขาตั้งใจจะหยิบหล่นลงพื้นไปอันหนึ่ง ฉันเห็นแล้วไม่ตกใจอะไร แต่รู้สึกโกรธมากกว่า นี่เขาต้องคิดอะไรแบบนั้นตั้งแต่เอ่ยปากชวนฉันแน่ๆ หรือบางทีเขาอาจจะคิดแบบนั้นกับฉันตั้งแต่เริ่มรู้จักกันเลยก็ได้ เข้าใจทำนักนะ หลอกให้ฉันตายใจ
ฉันตัดสินใจเดินออกจากห้อง(ไม่ลืมหยิบสัมภาระมาด้วย) ไปติดต่อหาห้องพักที่รีสอร์ทใกล้ๆ ก่อนออกมาฉันบอกกับเขาว่า ถ้าตามมา นายตายแน่! ก็ทำให้เขาไม่ตามมา ฉันไม่รู้ว่าเขากลัวตายหรือรู้สึกผิดกันแน่ แต่ที่แน่ๆ คือ ฉันพูดจริง
เช้ารุ่งขึ้นฉันก็กลับเข้าฝั่ง หาที่เที่ยวคนเดียวไปเรื่อยโดยไม่สนใจเขาอีกเลย ฉันหายโกรธเขาแล้ว แต่ไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด ไม่มีเหตุผลที่ฉันจะกลับไปคุยกับเขา ฉันขอตัดขาดจากผู้ชายคนนี้
จนมาถึงวันที่ฝนตกอย่างไม่เต็มใจนักในวันนี้ก็ครบสามเดือนพอดีนับจากวันนั้น ฉันยังคงยืนกรานความคิดว่าจะไม่อาบน้ำ ฉันเดินไปชงกาแฟสุดขมที่ฉันชอบ เปิดเพลงแจ๊ซจากซีดีแผ่นโปรด หยิบหนังสือเล่มที่อ่านไม่เคยเบื่อ ฉันนั่งลงข้างหน้าต่าง เอื้อมมือไปเปิดมันเพื่อรับลมและไอชื้นจากสายฝน ฉันค่อยๆ เปิดหนังสือ จุดบุหรี่สูบ จิบกาแฟ แล้วแมลงเต่าทองก็บินมาเกาะที่หน้ากระดาษ ฉันไม่สนใจสีสันที่สะดุดตาของมัน พยายามที่จะอ่านหนังสือต่อไป แต่ยังไม่ทันอ่านรู้เรื่องดี ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีสมาธิเอาเสียเลย ฉันวางนิ้วเพื่อให้เต่าทองไต่ขึ้นมาก่อนที่จะปิดหนังสือ จากนั้นฉันก็ทอดสายตาไปอย่างไร้จุดหมาย พ่นควันออกมาเบาๆ ก่อนจะเงี่ยหูฟังเพลงที่คุ้นเคยพลางคิดในใจว่า ถ้ามีเขามานั่งเล่นกีตาร์ให้ฟังก็คงจะดีไม่น้อยเลย
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ชอบ
ReplyDeleteอ่านแล้วนึกถึง โยชิโมโต บานานา
หญิงสาวที่หวาดกลัวความสุข
เป็นเรื่องที่แปลกค่ะ
ReplyDelete